F1 Dieptepunt / bruinvissen uitgelegd: een diepe duik

Een Formule 1-auto zakt naar beneden wanneer de onderkant van de auto het circuit raakt.

Om een ​​laag zwaartepunt te bereiken en downforce te genereren, worden F1-auto’s al gebouwd met een extreem lage rijhoogte, de scheiding tussen de onderkant van de auto en de weg.

De onderzijde van de F1-voertuigen is voorzien van een houten plank die de rijhoogte meet; wanneer een auto uitbodemt, blijft er een bruin spoor achter op de baan.

Wanneer er scherpe stoepranden of hobbels in de baan zijn, is de kans groter dat dit gedrag optreedt.

De gevolgen van een dieptepunt op de prestaties

Het dieptepunt bereiken kan aanzienlijke gevolgen hebben voor de prestaties van een F1-auto.

Het aerodynamische verschijnsel van bruinvissen treedt bijvoorbeeld op wanneer het ophangingssysteem van de auto de krachten die erop inwerken niet goed aankan, waardoor de auto op en neer beweegt op een manier die lijkt op een bruinvis die uit het water springt.

Deze stuiterende beweging kan ongemak voor de bestuurder veroorzaken en de prestaties van de auto op het circuit in gevaar brengen.

Bovendien kan het uitbodemen van invloed zijn op de ervaringen van F1-coureurs in hun auto’s.

Zo beschreef zevenvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton de effecten van bruinvissen in zijn Mercedes als “ondraaglijk pijnlijk” tijdens de Bakoe-race.

Hoe F1-ingenieurs bodemproblemen aanpakken

F1-ingenieurs kunnen een dieptepunt aan en voorkomen met behulp van verschillende technieken.

Een goede strategie is om het veersysteem zorgvuldig af te stellen om de ideale balans te vinden tussen comfort en prestaties.

Dit kan inhouden dat de ophangingsgeometrie of de materialen die in de ophangingsonderdelen worden gebruikt, moeten worden gewijzigd.

Teams kunnen ook sensoren en gegevensanalyse gebruiken om de prestaties van het veersysteem te volgen en eventuele problemen op te sporen.

Ingenieurs kunnen de zwakke punten van het ophangingssysteem opsporen en aanpassingen maken om de prestaties te verbeteren door de gegevens te onderzoeken die door de sensoren van het voertuig worden verzameld.

De rol van aerodynamica en neerwaartse kracht bij het dieptepunt

F1-auto’s hebben vaak hun onderkant geoptimaliseerd voor aerodynamica en downforce, waardoor ze grip op het circuit behouden.

F1-voertuigen ervaren bij hoge snelheden een aanzienlijke aerodynamische neerwaartse druk, waardoor ze naar het circuit worden gedwongen.

De auto kan als gevolg van deze neerwaartse kracht uitbodemen of een harde klap met de grond maken.

Het chassis kan kort de grond raken wanneer de auto uitbodemt, waardoor de neerwaartse kracht aanzienlijk wordt verminderd en de instabiliteit toeneemt.

Om de beste prestaties te behalen, moeten ingenieurs de vraag naar downforce in evenwicht brengen met het gevaar van dieptepunt.

De verbinding tussen ophangsystemen en dieptepunt

Zoals al besproken, is het veersysteem cruciaal om te voorkomen dat problemen uitbodemen.

Hoewel een steviger ophangingssysteem beter bestand is tegen de krachten die worden veroorzaakt door hoge snelheden en aerodynamische neerwaartse druk, kan het ook resulteren in een minder comfortabele rit voor de bestuurder en het voertuig vatbaarder maken voor bruinvissen of uitbodemen.

Bovendien kunnen factoren als bandenslijtage en de staat van het baanoppervlak van invloed zijn op hoe goed het veersysteem presteert.

Het ophangingssysteem moet mogelijk harder werken om goed contact met de baan te houden wanneer de banden verslechteren en grip verliezen.

Evenzo kan een oneffen of hobbelig baanoppervlak ervoor zorgen dat het ophangingssysteem overbelast raakt en doorzakt.

Strategieën gebruikt door F1-teams om dieptepunt te voorkomen

Er is een verscheidenheid aan tactieken voor nodig om te voorkomen dat de Formule 1-auto’s het dieptepunt bereiken, wat een uitdagende onderneming is.

Het gebruik van aerodynamische accessoires, zoals winglets of spoilers, om meer neerwaartse druk te produceren en de auto stevig op de baan te houden, is één strategie.

Deze methode kan de kans verkleinen dat de auto het dieptepunt bereikt, maar het kan ook gewicht en weerstand aan het voertuig toevoegen.

Bovendien kunnen F1-teams samenwerken met bandenproducenten om banden te maken die duurzamer zijn en hun grip voor een langere periode behouden, waardoor de prestaties van de ophanging verbeteren.

F1-baankenmerken en hun impact op het dieptepunt

De kans op een dieptepunt in F1-auto’s kan aanzienlijk worden beïnvloed door baanspecifieke kenmerken.

Inconsequent contact van het ophangingssysteem met de baan kan de kans op uitbodeming vergroten op banen met oneffen oppervlakken of abrupte hoogteveranderingen.

Om problemen met het uitbodemen te verminderen en de prestaties te maximaliseren, moeten F1-teams rekening houden met deze specifieke baankenmerken bij het afstellen van de ophangingssystemen en andere componenten van hun voertuigen.